Derde Wereldoorlog

Israël, waar het al jaren hommeles is tussen de Israëlisch en Palestijnen. Het lukt ze maar niet om één land met elkaar te delen. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet en plegen voortdurend aanslagen op elkaar. Israël schiet koelbloedig huizen kapot, waarna Palestijnen weer honderden raketten afvuren. De strijd heeft al honderden doden aan Palestijnse zijde gekost (waarvan het merendeel vrouwen en kinderen) en het einde lijkt nog niet in zicht. In Mali woedt al enige tijd religieus geweld: Moslims tegen Christenen. Ben je voor de één of de ander, dan ben je je leven eigenlijk al niet meer zeker. Zo ook in Nigeria en Ghana; tot voor kort twee relatief rustige landen op het Afrikaanse continent die zelfs economisch gezien behoorlijk in opkomst waren. Irak, waar de meedogenloze moslimfundamentalisten van ISIS iedereen die tegen de invoering van de Sharia is op brute en gruwelijke wijze afmaakt. Syrië, waar een eenzame dictator koelbloedig bijna 200.000 mensen heeft afgeslacht en er nog eens 2,5 miljoen mensen op de vlucht zijn geslagen. Nieuw dieptepunt in de wereldwijde crisis is echter de Oekraïne. Op jacht naar de totale controle over de distributie van olie en gas wil Rusland haar voormalige Sovjet republiek Oekraïne weer terug. Daarbij deinst het niet terug voor excessief geweld, met het neerhalen van een passagiersvliegtuig de week als nieuw dieptepunt.

Vanzelfsprekend wijst iedereen naar elkaar. Het zwarte pieten was een klein uur na de aanslag al begonnen. Hard bewijs ontbreekt vooralsnog, maar alles wijst erop dat de opstandelingen die Rusland een handje helpen bij het teruggeven van Oekraïne hier achter zitten. Ze manipuleren bewijsmateriaal, voeren stiekem lichamen af, verbergen wapens en ontnemen onderzoekers hardhandig de toegang tot het gebied. Als Kiev en de Westerse wereld in hun ogen verantwoordelijk zijn voor de aanslag, waarom zouden ze dat dat niet willen laten zien? Het zijn Oekraïense huurlingen, Tsjetsjeense rebellen en Russische soldaten nemen met modern wapentuig deel aan de strijd. Ze leken aan de winnende hand, maar met behulp van het Westen sloeg het Oekraïense leger de laatste weken keihard terug. Diverse steden werden weer heroverd, maar de opstandelingen gaven zich niet zomaar gewonnen. Met behulp van modern Russisch wapentuig werden vorige week een grenspost aangevallen en een Oekraïens militair transportvliegtuig neergehaald. Alles wijst erop dat de rebellen dachten nu weer met een militair transportvliegtuig te maken hebben. Maar dat bleek een inschattingsfout: het was een passagiersvliegtuig. Maar op het moment dat ze daar achter kwamen was de Buk M1 raket al afgevuurd en het lot van de 285 passagiers en 15 bemanningsleden beslecht. De raket raakte het vliegtuig vol en het sprong in de lucht al uiteen. Niemand kon ook maar in paniek raken. De raket raakte het toestel vol, waarna het uiteen spatte. De passagiers waren opslag dood. Vóór deze passagiers überhaupt door hadden wat er was gebeurd waren ze al dood. Het is met afstand de grootste ramp in de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis en misschien wel wereldwijd.

Dit soort gebeurtenissen kunnen eigenlijk maar met één woord worden omschreven: catastrofe. Het toont maar weer eens aan hoe machteloos de rest van de wereld staat tegenover een agressor als Rusland, die eigenlijk alles kan doen en laten wat het wil. De Russen permitteren zich steeds ruime grenzen van fatsoen. Er is werkelijk niets of niemand die de Russen kan tegenhouden in hun agressieve arrogante houding. De wereld keek machteloos toe hoe Rusland moeiteloos De Krim annexeerde, een oorlog in Georgië voerde en moeiteloos tientallen tegenstanders van Poetin afvoerde naar Siberië of zelfs vermoordde. De wereld blijkt een tandeloze tijger als Rusland openlijk toegeeft wapens te leveren aan het misdadige regime van Assad. Ook in de Oekraïne houdt Rusland aardig huis. De ruzie tussen de Oekraïne en door Rusland gesteunde separatisten is al lang geen lokaal conflict meer, maar een wereldwijd probleem. Het toont aan hoe afhankelijk we nog altijd zijn van Russisch olie en gas, want dat is de reden waarom we niets doen. Het toont aan dat handelsbelangen nog altijd prevaleren boven mensenlevens. Agrarische producten uit Nederland, wapensystemen uit Frankrijk, wijn uit Spanje en bier uit Denemarken. Daar kregen we olie en gas voor terug. Die handel moest toch vooral doorgaan. De agressor doet ons pijn. Maar wij schijnen dat moeiteloos te accepteren.

Letterlijk de hele wereld is met elkaar in gevecht. De Derde Wereldoorlog komt er niet aan: die is er al. Die Derde Wereldoorlog wordt niet gevoerd met moderne wapens, robots of via internet, zoals veel Hollywoodfilms ons willen doen geloven. Nee, de Derde Wereldoorlog wordt gewoon gevoerd met conventionele wapens. Gewoon van man tot man. Met pistolen, mitrailleurs, handgranaten en raketwerpers. De rest van de wereld kon er tot nu toe naar kijken en doen alsof er niets aan de hand was. NIMBY: not in my back yard (“De ellende speelt zich allemaal niet af in niet in mijn achtertuin, dus wat zou het?”). De wereld beschouwde alle brandhaarden in de wereld als niemendalletjes. Problemen die zichzelf wel een keertje zouden oplossen. Zolang die gasten zichzelf uitmoordden was het allemaal niet ons probleem. De Westerse wereld heeft te lang weggekeken en gedaan alsof er niets aan de hand was. Het probleem in de Oekraïne was altijd al groter dan een legertje huurlingen bestaande uit slechts enkele duizenden idioten die vochten tegen aansluiting bij Europa of voor Rusland. Het ging om het in handen houden van die distributie. Het ging om de tienduizenden kilometers pijpleidingen die dwars door de Oekraïne naar Europa lopen, waardoor kostbaar olie en gas stroomt. Dat dit een ordinair olie- en gasconflict is van het niveau in veel Afrikaanse landen wist iedereen. Niemand durfde het beestje bij de naam te noemen. Door het neerhalen van MH17 door de door Rusland gesteunde Oekraïense separatisten is de Westerse wereld plotseling onderdeel geworden van een zo op het eerste blik lokaal conflict. Het probleem is akelig dichtbij gekomen. Het doet denken aan de aanval op Pearl Harbour, wat de Amerikanen uiteindelijk deed meedoen in de Tweede Wereldoorlog. Vóór die tijd sloten de Amerikanen ook hun ogen voor alle ellende zich zich in Europa afspeelde. Dit is een wereldwijd probleem geworden. Goed, er wordt momenteel niet gevochten in de straten van Europese steden. Ook in de VS en Australië is het allemaal nog redelijk veilig. Maar het probleem escaleert als Rusland niet eens goed wordt aangepakt. Dat kunnen we ook niet, want de Westerse Wereld is met handen en voeten aan Rusland gebonden. We kunnen bijna niet meer zonder Russisch olie of gas en ook niet zonder Russisch graan. Dat weet Vladimir Poetin en die kaart speelt hij helemaal uit. Rusland lijkt namelijk overal mee weg te komen. In het Kremlin lachen ze zich ondertussen een ongeluk, want de wereld spreekt schande van hun daden, maar doet niets. Van sancties liggen die Russen al lang niet meer wakker. 

Pijpleidingen in de Oekraïne waardoor kostbaar Russisch olie en gas stroomt. (foto: Twitter)