Politici zijn boven de wet verheven

De PVV wil mensen afkomstig uit landen waar het Ebola virus heerst afschermen. Zij moeten drie weken in quarantaine. De virusziekte heeft namelijk een incubatietijd van drie weken, dus het is bij aankomst niet altijd duidelijk of passagiers die uit het vliegtuig stappen inderdaad ook dat virus hebben. Landen als het Verenigd Koninkrijk, de VS en zelfs België scannen iedere passagier uit landen waar Ebola heerst. Na aankomst krijgen zij een temperatuurmeter voorgeschoteld. Mochten zij griepverschijnselen vertonen – wat erop kan diuden dat ze mogelijk Ebola hebben – worden uit de rij gehaald en in quarantaine geplaatst. Totdat duidelijk is dat de griep een gewone griep is en en dus niets aan de hand is. De PVV vindt het schandelijk dat dat in Nederland niet gebeurd. De Nederlandse overheid moet in actie komen voordat landgenoten het virus oplopen. Het hebben van het virus is bijna een garantie voor de dood. Een mogelijke besmetting kan voor honderden mogelijk duizenden doden zorgen. Zo op het oog is het dus een best aardig plan van de PVV. Een nobel streven in de breedste zin van het woord. Goed voor de volksgezondheid.

Totdat we het plan van dichtbij gaan bekijken. Het Ebola virus is geconstateerd bij een paar duizend mensen. Daarbij is de hygiëne in de landen waar het virus her ergst heerst nogal discutabel, dus mensen daar zijn ontvankelijker voor virussen. De landen waar Ebola heerst zijn vooral de Afrikaanse landen en daar wonen negers en die moet de PVV niet. Afgezien van de megahysterie rond het Ebola virus is het in quarantaine plaatsen van mensen afkomstig uit landen waar het virus heerst is een keihard discriminerende maatregel. Het heeft niets met de volksgezondhed te maken. De PVV wil gewoon geen niet-Westerse allochtonen in Nederland. Geen Moslims, geen negers, geen gelukszoekers. Dit is weer een ideaal moment om dat duidelijk te maken. De PVV voelt de hete adem van allerlei instanties in de nek, die meekijken naar ieder woord die wordt uitgebracht. Als het ook maar iets of wat naar discriminatie riekt, dan volgen er aangiften bij de politie tegen de anti-Islambeweging, een rechtszaak en een veroordeling. Want politiek wordt tegenwoordig niet meer bedreven in de Tweede Kamer of met argumenten op straat. Niet meer in ene gewoon gesprek tussen mensen onder elkaar waarbij de ene links en de andere rechts is, waarna ze tijdens een goed gesprek bij elkaar komen. Dit is 2014. Politieke standpunten worden tegenwoordig kracht bijgezet door middel van doodsbedreigingen of aangiften bij de politie. Bij de PVV loopt men dus op eieren. Op zich ook wel weer curieus: de PVV roept dat iedereen zich maar moet aanpassen, moet zich nu zelf aanpassen.

Maar welke woorden de PVV ook gebruikt. Welk doel ze ook hebben: hun uitgangspunt blijft discriminerend. Het scheiden van ‘mensen afkomstig uit Ebola landen’ is gelijk aan het scheiden van blank en zwart.  Want daar is het de PVV om te doen. Als je tussen de letters door leest dan snap je dat ook wel. Maar de PVV kiezer heeft dat niet door. De PVV kiezer denkt dat het de PVV te doen is om de bescherming van de Nederlanders tegen een enge ziekte, maar in werkelijkheid doet de PVV mee aan een hysterie rond een virus dat ‘slechts’ een paar duizend levens heeft geëist. Aan honger, ondervoeding en slechte hygiëne gaan jaarlijks meer mensen dood alleen daar hoor je niemand over binnen de PVV. De hysterie rond Ebola valt onder dezelfde categorie als SARS en de Mexicaanse Griep. Het is er even en verdwijnt weer net zo snel. De media kloppen het op alsof het einde der tijden is aangebroken en de hele wereld massaal binnen afzienbare tijd zullen sterven. Als dat niet het geval blijkt dan hoor je er nooit meer iets over. Dat was zo met SARS. Dat was zo met de Mexicaanse Griep. Dat zal ook zo zijn met Ebola.

Maar het ergste van alles is misschien nog wel dat wij als Nederlandse volk dat allemaal geweldig vinden. Als Geert Wilders twittert dar de Islam een leugen is en Mohammed een boef, wordt dat duizenden keren als favoriet aangemerkt. Als Martin Bosma in de Tweede Kamer de microfoon ter hand neemt en scheldt op alles wat een ander geurtje of kleurtje dan het blanke ras heeft, grijpt de toch al zwakke Kamervoorzitter Anoushka van Miltenurg niet in. Er is niemand – van geen enkele politieke partij – die PVV’ers wijst op hun discriminerende uitspraken. Niemand die een boete uitdeelt. Niemand die roept dat dit gewoonweg niet meer kan. Het gaat zelfs nog verder, want de uitspraken van Geert Wilders en de zijnen worden steeds harder en grimmiger. Harder straffen, moslims nog steviger aanpakken, asielzoekers desnoods in de ledematen schieten. Het kan allemaal bij de PVV. Het mag allemaal bij de PVV. Zolang het blanke ras maar niet in diskrediet wordt gebracht, want dan ben je links. Dan ben je voor de PvdA.

Het ergste is dat uitspraken die tien, vijftien jaar geleden nog strafbaar waren vandaag de dag als normaal worden beschouwd. Uitspraken waar recentelijk nog gevangenisstraffen op stonden kunnen in 2014 normaal geworden. Wat de PVV namelijk doet valt onder de categorie Schelden, schofferen, discrimineren... het scheiden van blank en zwart. Het is allemaal puur racisme.Maar we vinden het allemaal geweldig. We staan erbij en applaudisseren enthousiast. Het valt namelijk onder de vrijheid van meningsuiting. In die vrijheid van meningsuiting mag anno 2014 heel veel. Iemand erop wijzen dat zijn of haar uitspraak echt te ver gaat wordt gezien als een belemmerig van de vrijheid van meningsuiting. Het antwoord dat retour komt is dan dat je beter kunt verkassen naar communistiche landen als Noord Korea of Cuba. ‘Maar we zijn hier in Nederland en daar mag ik zeggen wat ik denk’. Dat is een compleet foute opvatting, want ook in Nederland mag je niet zomaar alles roepen. Beledigen mag gewoon niet. Maar tegenwoordig valt ook beledigen onder de vrijheid van meningsuiting en dus werd Geert Wilders eerder vrijgesproken van het doen van beledigende uitspraken. Hij had die uitspraken immers gedaan in de Tweede Kamer en daar mocht dat. De rechter vergat even dat daar tientallen camera;s staan die altijd alles registeren en dat het Nederlandse volk dat ziet. Het Nederlandse volk koppelt dat automatisch aan ‘als zij dat dáár mogen, dan mag ik dat ook’. In het ‘Minder-Minder-Minder’ proces dat op het punt staat te beginnen zal hij opnieuw worden vrijgesproken. Hij is immers politicus en politici mogen hun mening uiten. Politici zijn blijkbaar boven de wet verheven. Zeker als ze Geert Wilders heten.

Baantjesmachine van de VVD

Joan Leemhuis-Stout - voorzitter Comité 4 en 5 Mei
Bas Eenhoorn - projectleider platform digitale overheid
Annemarie Jorritsma - voorzitter Vereniging Nederlandse Gemeenten/burgemeester Almere
Guido van Woerkom - ex-ANWB (ging met afkoopsom van 200.000 euro weg), ex-kandidaat Nationale Ombudsman
Charly Aptroot ('auto charly') -  Burgemeester Zoetermeer
Renéé Jones - ambassadeur in de VS
Frits Huffnagel - ex-FOCWA, mag nu gokautomaten verkopen
Ed Nijpels - directeur AVRO/TROS (ex-DSB, de bank die honderdduizenden Nederlanders oplichtte met rommelhypotheken)
Anoushka van Miltenburg - voorzitter Tweede Kamer
Ankie Broekers-Knol - voorzitter Eerste Kamer
Gerrit Zalm - CEO van staatsbank ABN AMRO (eveneens ex-DSB, de bank die...)
Uri Rosenthal - Voorzitter Adviesraad Wetenschap en Techniek
Robin Linschoten - ex-DSB

(wordt aangevuld)

De grote Meneer Elias Show

De schrijver van dit stukje deed ondanks een testje met zichzelf. Een testje dat iedereen bij zichzelf kan doen. Heeft niets met seks te maken, maar wel met geheugentraining. Het is al even simpel als eenvoudig: zet je radio aan en beluister iedere heel uur het journaal. Maakt niet uit op welke zender. Luister naar het journaal en doe tijdens die uitzending twee dingen: probeer bij ieder onderwerp terug te denken neem daarbij in je hoofd de wereldkaart. Probeer het land in je hoofd te nemen waar het onderwerp zich afspeelt. Na afloop van het journaal moet je nog een testje doen: probeer direct ná de uitzending eens aan je zelf te vertellen wáár het nou precies over ging. Welke onderwerpen kwamen aan bod en wat werd er precies verteld. Je denkt dat je ter plekke dementeert. Maar wees gerust: dat is niet het geval. Het is namelijk heel normaal dat je van een hele woordenbrij slechts enkele woorden onthoudt en daarvan je eigen verhaal maakt.

Wat niemand zal ontgaan is dat de verkiezingen voor de Provinciale Staten eraan komen. Dat staat garant voor veel politiek nieuws en debatten. Deze verkiezingen zijn erg belangrijk, want de door u gekozen Gedeputeerde Staten kiezen ook de Eerste Kamer. Die Gedeputeerden stemmen in bijna alle gevallen op hun eigen partijleden. Behalve dan het  Noord-Hollandse D66 lid Wim Kool, die in 2010 zijn stembiljet met blauw invulde en dus die stem uitging naar een PvdA’er. Meneer Kool is geen graag geziene gast meer in zijn fractie, maar de essentie is dat deze Provinciale Statenverkiezingen een stem vóór of tegen het Kabinet Rutte II zal zijn en daarmee het voortbestaan van dit Kabinet in gevaar zal brengen.

De belangen zijn dus groot. Verliest één van beide veel zetels, dan kan het Kabinet inpakken. Je zou verwachten dat de partners in dit Kabinet elkaar dus zouden steunen, maar dat is niet het geval. Vanuit de VVD fractie wordt een zorgvuldige campagne georkestreerd die paniek suggereert bij de PvdA fractie. Kleine, korte inhoudsloze berichtjes worden stiekem doorgespeeld naar Paul Jansen van De Telegraaf, die daar een stevig bericht van maakt. Het bericht stelt niets voor en is erg suggestief, want het iedere zit drie zitten slagen on de arm. “Binnen de VVD zou men zich zorgen maken”, “De PvdA fractie zou vinden dat”, “Wellicht zou dit wel eens kunnen betekenen dat…”. De Telegraaf weer ook wel dat dit onzin is, maar doet graag mee aan de show van Elias en Zijlstra. Een kleine PvdA is iets waar de  krant van Wakker VVD al jaren over droomt. Het bericht is klein, kort en bondig en daarom plaatst men er maar een hele grote foto bij van een streng kijkend PvdA politicus. Zo lijkt het artikel nog wat. Maar het NOS Journaal opent er dezelfde avond nog mee en een dag later nemen alle ‘serieuze’ media het bericht één op één over. Maar wat de gewone man in de straat onthoudt zijn niet de woorden ‘wellicht’, ‘misschien’ of ‘het zou kunnen’ of ‘het zou wel eens’, waarmee eigenlijk wordt onderstreept dat het bericht eigenlijk nergens over gaat. Wat de lezer (of: kiezer) onthoudt is dat er iets mis is bij de PvdA en dat de VVD denkt dat er binnenkort weer verkiezingen aan komen.

Opvallend genoeg komt De Telegraaf namelijk altijd als eerste met berichtgeving over ellende binnen de PvdA. Je kunt er dus op wachten dat wanneer het verkiezingscircus de komende twee maanden gaat losbarsten meer van dit soort suggestieve berichten naar buiten zullen worden gebracht. Telegraaf-broertje PowNed gaat op zoek in het land en zal ergens diep in de provincie, ergens weggestopt onder een dikke laag klei een man of vrouw vinden die ergens ooit wellicht een connectie heeft gehad (of nog heeft) met de PvdA en die zijn of haar verkeersboete twee dagen te laat heeft voldaan, graag naakt loopt of iedere dag met twee verschillende kleuren sokken het huis verlaat. Of iemand die aan een ander vraagt om op hem of haar te stemmen, wat worden opgenomen met een smart phone en vervolgens breeduit wordt gemeten in alle media, en wordt uitgelegd als stemmen ronselen. Het Openbaar Ministerie wordt op de zaak gezet, er wordt aangifte gedaan bij de politie en de hele partijleiding staat in brand. De woorden ‘wellicht’, ‘misschien’,  ‘het zou kunnen’ of ‘het zou wel eens’ worden door de kiezer niet onthouden. PowNed heeft zijn doel bereikt: de aandacht wordt afgeleid, de boodschap komt niet meer over en de partij verliest bij de eerstkomende verkiezingen. Ná de verkiezingen maakt het Openbaar Ministerie bekend dat er niets aan de hand is. Maar goed, dan zijn de stemmen al geteld.

Regisseurs van deze show zijn Ton Elias en Halbe Zijlstra, die graag door willen met de constante winnaars van de huidige peilingen: CDA en D66. Weet u nog wat er in 2009 gebeurde? CDA-leider Maxime Verhagen zag de PVV huizenhoog in de peilingen staan. Tegelijkertijd zag hij dat veel CDA-kiezers wegliepen naar de anti-Islambeweging. Dus trok hij de conclusie dat zijn partij in zee moest met de destijds mateloos populaire PVV. Maar het CDA zat nog in een coalitie met de PvdA en die waren faliekant tegen het verlengen van de oorlogsmissie in Uruzgan. Een uitgelezen kans voor het CDA om te roepen dat zijn wel voorstander waren van de missie in Uruzgan, met als gevolg een ruzie met de coalitiepartner PvdA. Allemaal strak geregisseerd, want het Kabinet Balkenende MCMXVII viel, waarna er nieuwe verkiezingen kwamen en de gedroomde coalitie met de PVV kon worden gesmeed. Vanaf dat moment ging het sterk bergafwaarts met het CDA: de partij schoot van 45 naar 21 zetels tijdens de Kamerverkiezingen van 2010, en tijdens de Kamerverkiezingen van 2012  van 21 naar de huidige 12 zetels nu. Conclusie: in de coalitie verbreken om in zee te kunnen gaan met op dat moment actuele populaire partijen is onverstandig. Een zelfde lot staat de VVD dus te wachten als Elias en Zijlstra hun coalitiepartner bij de Statenverkiezingen in maart 2015 niet door de winter helpen. Hun droomcoalitie met CDA en D66 zal er wel komen, maar die coalitie houdt niet lang stand. Het zal de VVD erg veel schade berokkenen, ten gunste van hun directe concurrent op rechts: D66.

Maar of Elias en Zijlstra dat door hebben, is maar sterk te vraag.

Verkiezingswinst voor PVV al bijna zeker

Het Openbaar Ministerie maakte gisteren bekend dat het politicus Geert Wilders gaat vervolgen voor zijn inmiddels beruchte Marokkanen-uitspraak. Op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen vroeg de PVV leider aan zijn publiek of de meer of minder Marokkanen in hun stad wilden, waarna het publiek (heel verrassend!) scandeerde dat ze er minder wilden hebben. De aandacht ging plotseling van de verliezende PvdA over naar de PVV, want de uitspraak veroorzaakte nogal wat onrust in de Nederlandse samenleving. Niet alleen kwamen er meer dan 6400 aangiftes wegens discriminatie binnen bij de politie, maar verlieten ook nog eens vijf zittende kamer- en provinciale statenleden de PVV. Het was een ongekende klap voor de partij, maar Geert Wilders is nooit teruggekomen op zijn uitspraken. Dat doet hij overigens nooit.

De verbazing in de Nederlandse samenleving is op z’n zachtst gezegd opmerkelijk te noemen. De verbijstering van politiek Den Haag en de 6400 aangiftes zijn verbijsterend. Geert Wilders doet immers al meer dan tien jaar dit soort uitspraken. Daarbij drukt hij de grenzen van fatsoen steeds verder op. Allemaal onder de noemer vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting; de grens daarvoor is de laatste tien, vijftien jaar behoorlijk opgerekt. Uitspraken die rond de eeuwwisseling nog kwetsend vonden en dus strafbaar waren, zijn vandaag de dag normaal geworden. Wat dat betreft hebben de omstreden Top Gear presentator Jeremy Clarkson en Geert Wilders er veel gemeen: Ze gaan steeds een stapje verder in hun uitspraken. Na iedere uitspraak ontstaat er in de samenleving verbijstering over de gedane uitspraak, waarna dezelfde uitspraak nog een keer wordt herhaald. Bij de herhaling wordt er echter niet meer gereageerd door pers en samenleving, waarna er een nieuwe, nóg hardere uitspraak komt. Daar waar Clarkson na ieder uitspraak diep door het stof moet (maar er tegelijkertijd niets van leert) neemt Geert Wilders geen van zijn uitspraken terug, hetgeen dus nu heeft geresulteerd in alweer een rechtszaak.

Die rechtszaak had voor Geert Wilders op geen beter moment kunnen komen; zo nog geen half jaar vóór de provinciale Statenverkiezingen. Het zal de populariteit van de PVV-leider naar ongekende hoogten doen stijgen.Wilders is namelijk een fantastisch acteur. Als geen ander weer hij te spelen met de camera. Hij zal zich in zijn slachtofferrol manoeuvreren. Zielig doen voor de draaiende camera’s en dit als bewijs zien dat hem de mond wordt gesnoerd. De pers zal er bovenop zitten en elke uitspraak breeduit meten in kranten, tijdschriften, tv, radio en internet. Er zal geen ontkomen meer aan zijn. Het enige verschil met het vorige proces zal zijn dat de internationale media deze keer niet zal op komen dagen. Maar verder is dit een geweldige gratis campagne voor de PVV. Goed voor de peilingen en dus goed voor de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen van maart komend jaar. Het recept is bekend: Geert Wilders neemt een topadvocaat in de armen, die hem zal neerzetten als een Calimero in de grote boze mensenwereld. Iemand die vecht tegen de politieke elite. ‘Zij zijn groot en ik is klein en dat is niet eerlijk!’. Wilders zal een pruillipje laten zien als de camera’s snorren en de advovcaat zal de rechtbank een paar keer niet ontvankelijk verklaren. Het wordt één grote Meneer Wilders Show, waarbij Wilders zal excelleren als onderdrukte boodschapper van het volk. ‘Kijk mij eens zielig zijn!’. Een betere campagne in aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen kan Geert Wilders zich niet wensen. De kans dat de rechtbank Wilders in het gelijk stelt is groot. Niet alleen omdat zijn radicale achterban met doodsbedreigingen smijt dat het een lust voor het oog is. Maar een politicus mag dit soort dingen nou eenmaal zeggen, zo zal de rechtbank oordelen. Het valt onder de vrijheid van meningsuiting.

De immense aandacht van de pers zal leiden tot een monsterzege voor de PVV, ten koste van VVD maar vooral van het CDA. Van alle PVV kiezers komt meer dan de helft van het CDA, een ander groot deel komt van de VVD. Jammer voor het CDA, dat de laatste tijd bezig was aan een enorme wederopstanding, na de desastreuze verkiezingen van 2010 en 2012. De christendemocraten hebben zich inmiddels hersteld door te roepen dat alles gratis wordt als zij weer gaan regeren. Niet dat daar iets van klopt, maar het volk gelooft het en zou van de PVV weer terugkeren naar het CDA. Die strategie komt met dit proces in een ongekende gevarenzone, wat het CDA wel eens stemmen zou kunnen gaan kosten. De wederopstanding zou wel eens in gevaar kunnen komen. Maar ook bij de VVD zullen ze er niet gerust op zijn. De PVV is hun grootste concurrent op rechts. Zetelverlies van de VVD gaat vrijwel altijd naar de PVV. Tezamen met de desastreuze staat waar de PvdA op het moment in verkeert zou dat de regering in gevaar kunnen brengen, tenzij D66 de helpende hand biedt. Die helpende hand zal wel komen, maar tegen een hele hoge prijs.

Het Openbaar Ministerie had het beste kunnen wachten met de rechtszaak tot ná de komende Provinciale Statenverkiezingen. Geert Wilders zal het proces tot op de laatste druppel uitmelken en gebruiken voor zijn campagne in aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen. Hij gaat dit winnen, brengt daarmee de regering in gevaar en versterkt zijn positie in de Nederlandse politiek.

Wilders zit op rozen. De verkiezingswinst is al bijna binnen.

Zwaarder straffen valt over het algemeen goed bij de VVD

Dat VVD’ers een zekere mate van angst hebben naar hun coalitiegenoten van de PvdA was eigenlijk al duidelijk voordat de coalitie werd gevormd. Achter de schermen sprak VVD-leider Mark Rutte zich weliswaar uit vóór een samenwerking met de sociaaldemocraten, maar dat was alleen maar omdat het anders een samenwerking met de SP zou worden. Het was dus kiezen uit twee kwaden:links of heel links. Het werd links. Vanaf het begin staat samenwerking onder constante spanning omdat de VVD de keuzes van haar coalitiepartner nauwelijks kan dragen. Toch houden de liberalen zich muisstil. Zo af en toe spelen ze wat nieuws door naar de media over onenigheden in de PvdA, waarop de media (weer) ijverig begint de speculeren over een mogelijk einde van dit Kabinet. In 2012, 2013 en dit jaar weer tuimelden politieke  kenners over elkaar heen om het einde van de samenwerking tussen PvdA en VVD te voorspellen. Ze zouden de Kerst niet halen, wordt al drie jaar geroepen.

Opvallend in de berichtgeving is dat De Telegraaf hierin de meeste primeurtjes heeft; als er een meningsverschil optreedt of dreigt op te treden in de PvdA dan is de krant van Wakker VVD er als eerste bij om dat met groot voorpaginanieuws te melden. Grote foto erbij... In haar artikelen trekken de vrienden van de VVD werkelijk alles uit de kast om de PvdA in een kwaad daglicht te stellen. Tot op suggestieve meldingen als ‘Diederik Samsom zou hebben gezegd dat…’ of ‘Er zijn PvdA Tweee Kamerleden die zouden vinden dat…’ of ‘bronnen binnen de partij zouden hebben gemeld dat…’. Opmerkingen die niet waar zijn en dat weet De Telegraaf ook wel. Daarom dekt men zich in met het woordje ‘zou’ of ‘zouden’. Hiermee wekken ze bij de lezers de indruk dat er wel degelijk iets speelt, terwijl er in werkelijkheid helemaal niets aan de hand is. VVD’ers willen namelijk van de samenwerking met de PvdA af. Rechtse keuzes schaden nu de PvdA, maar de sociaaldemocraten richten zich de laatste weken steeds meer op en krijgen steeds meer linkse wetten door de Kamer. Wetten en regels die erg goed vallen bij het linkse publiek, maar die pijn in het hart doen van de liberalen.

Het aanpakken van banken en verzekeraars is daar een voorbeeld van. De PvdA schreef in haar verkiezingsprogramma voor de verkiezingen van 2012 dat de bankensector harder moet worden aangepakt. Harder straffen. Zwaarder straffen. Vandalen laten betalen. Criminelen betalen voor de ellende zie ze aanrichten. Opsluiten achter slot en grendel en de sleutel wegsmijten. Laat ze maar verrotten in hun eigen stront. Die kreten bevallen de VVD’ers doorgaans wel. Er zijn zelfs VVD’ers die op deze kreten bijna klaarkomen. Maar als het op de banken en verzekeraars aankomt lijken de liberalen ineens een draai te maken (en die draai krijgt dan weer geen aandacht van Lucella Carasso bij 'Oog op Morgen'). PvdA minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem besloot recentelijk om de bonussen in de bankensector te maximeren tot 20% van het bruto jaarsalaris. Dat is al een stevige aanpak, aangezien de bonussen elders in Europa zijn gemaximeerd tot 100% van het bruto jaarsalaris. Daarnaast besloot Dijsselbloem dat de banken in het vervolg maar bij de aandeelhouders moeten aankloppen als ze geld nodig hebben. Een constructie die hij al toepaste bij het redden van de banken op Cyprus in 2012. Een vinding die destijds wereldwijd protest uitlokte van analisten op de beursvloer van New York tot zakenbankiers in Londen, maar die vandaag de dag bijna overal in Europa is gerealiseerd. Banken moeten tegenwoordig ook een algemene reserve hebben opgebouwd; 10% van hun balanstotaal moeten ze in geld op een eigen bankrekening hebben voor als het mis gaat. Als laatste heeft Dijsselbloem geregeld dat als een bank zichzelf dan toch echt niet meer kan helpen, de andere banken elkaar maar eens moeten bijspringen. Maatregelen die ook allemaal in het verkiezingsprogramma van de PvdA in 2012 stonden.

Banken en verzekeraars. In een recente peiling van marktonderzoeker Motivaction worden ze door het publiek nog lager gewaardeerd dan autoverkopers. Het beroep is ernstig beschadigd en daar wil de VVD toch echt wat aan doen. Immers, onder die criminelen in krijtstreepjes zitten nogal wat VVD stemmers; als niet potentiële VVD stemmers. Dus toen PvdA’er Henk Nijboer afgelopen vrijdag op de website van zijn partij schreef dat de maatregelen nog niet ver genoeg gingen, kwam de VVD in actie. Genoeg is genoeg. Zo kan het niet langer. Voormalig VVD Tweede Kamerlid Frits Huffnagel schoot die avond op Radio 1 uit zijn slof. Bij zijn vrienden van WNL (‘Wakker Nederland’) foeterde hij dat de PvdA de Partij van de Afgunst was geworden en dat hij geen moeite had met bonussen. ‘Als iemand goed zijn best doet, dan mag hij best een bonus krijgen’, zei Huffnagel. ‘De PvdA is goed in het bestraffen van hard werken’. Enfin, taal die we onder andere kennen van de VVD. Ongenuanceerd en altijd het beschermen van zijn vriendjes en vriendinnetjes bij de banken.

Maar PvdA'er Henk Nijboer heeft 100% gelijk. Het aanpakken van de bancaire sector in Nederland gaat inderdaad niet ver genoeg. Het is te soft. In diverse landen hebben bankdirecteuren en verzekeraars zich voor de rechter moeten verantwoorden. In Nederland niet. Om jarenlange rechtszaken en dus imagoschade af te kopen hebben banken en verzekeraars in de VS, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Frankrijk en zelfs Zwitserland hoge afkoopsommen betaald. Bedragen variërend van enkele honderden miljoenen tot enkele miljarden dollars. Bedragen die in geen verhouding staan tot de werkelijke schade. Maar het is een begin. Op IJsland hebben 4 bankdirecteuren zich moeten verantwoorden voor de rechter. Twee van hen hebben boetes opgelegd gekregen; twee van hen zitten vast. Ironisch genoeg zijn er op IJsland geen gevangenissen, dus de twee zijn overgebracht naar Denemarken en Noorwegen. Maar het punt is, dat in veel Europese landen diverse directeuren zich hebben moeten verantwoorden voor de rechter, maar in Nederland ontkomen ze nog altijd. De Nederlandse regering weigert bankdirecteuren voor de rechter te slepen vanwege hun grote invloed bij de VVD.

Daar je dan als VVD; met je zwaardere straffen voor criminelen…