Geen idee

Vandaag precies een jaar geleden werd een verkeersvliegtuig uit de lucht geschoten. 298 volkomen onschuldige mannen, vrouwen en kinderen kwamen hierbij om het leven. 298 mannen vrouwen en kinderen onderweg 280 passagiers op weg naar hun vakantiebestemming. Op weg naar hun geliefde. Naar vrienden. Naar kennissen. Naar familie. 298 mensen die niets met welke oorlog dan ook te maken hadden werden plotseling een oorlog in getrokken die draaide om ordinair landjepik. Hele gezinnen waren met één klap weggevaagd. Kinderen in de leeftijd van vijf, zes jaar oud vonden op elf kilometer hoogte de dood. Op de grond werden laten hun speeltjes gevonden. Knuffels en tekenmateriaal waarmee ze de vlucht van 11 uur zouden moeten overleven. Want deze mensen wisten niet veel beter dan dan het vliegtuig opsteeg in Amsterdam en pas weer zou landen in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. Maar in de plaats daarvan eindigde de vlucht al na 4 uur vliegen. En daarmee hun leven.

Direct na het neerstorten van vlucht MH17 meldde de separatistenleider op zijn Facebook en Twitter account dat hij blij was een gevechtsvliegtuig van het Oekraïense leger te hebben neergeschoten. Hij noemde de plek waar het gevechtsvliegtuig neer kwam: Grabovo. Precies de plek waar het verkeersvliegtuig neerkwam. Direct na het neerstorten van MH17 sloten door Rusland gesteunde separatisten het gebied hermetisch af om te zoeken naar de piloot va het gevechtsvliegtuig. Bovendien wilden ze de zwarte doos vinden. Pas toen zagen ze dat ze een enorme vergissing hadden gemaakt. Het was geen gevechtsvliegtuig dat was neergekomen, maar een passagiersvliegtuig. Een passagiersvliegtuig vol onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Hun dode lichamen lagen bezaaid over een gebied van 5 kilometer rond de plek waar het neerstortte.

Het toestel stortte neer in door Russische separatisten gecontroleerd gebied. De door hen zelf uitgeroepen Republiek Donesk. Vlakbij de plek waar het toestel neerstortte zijn raketdelen gevonden met daarop cyrillische tekens. In rond Hollands: Russisch opschrift. Inmiddels is ook duidelijk dat het vliegtuig uit de lucht is gehaald door een raket. Naar alle waarschijnlijkheid een Buk raket: een lange afstandsraket van Russische makelij. Deze week werd duidelijk dat Rusland niet zit te wachten op een VN tribunaal die de mensen die deze ramp hebben veroorzaakt, zal gaan berechten. Vreemd, omdat Rusland er tot nu toe heilig van overtuigd was dat een Oekraïens gevechtsvliegtuig de MH17 uit de lucht had geschoten. Later meldden de Russen dat het Oekraïense leger de MH17 vanaf de grond hadden neergeschoten. Hoe het ook zij: er waren volgens de Russen geen Russen of door Rusland gesteunde separatisten bij betrokken. Als je daarvan zo heilig overtuigd bent, waarom steun je dan zo’n VN tribunaal niet?

Drie dagen na de ramp met het German Wings toestel wisten we alles van de laatste vreselijke minuten die de passagiers (bijna allemaal jongens en meisjes in de leeftijd van 13 – 15 jaar!) hdden doorstaan voordat piloot Andreas Lubitz het toestel tegen een bergwand kapot liet vallen. De media waren niet te zuinig met het delen van de angsten van de kinderen, die beseften dat hun korte leven hier zou eindigen. Hun leven dat ze net waren begonnen. Lufthansa, de eigenaar van German Wings, was ook niet te zuinig in de informatie dat Lubitz de schuldige was. Alles wees op hem. We wisten dat Lubitz de cockpit hermetisch had afgesloten om zijn vreselijke daad uit te voeren. We eten inmiddels hoe de collega piloot zijn best deed de deur van de cockpit te openen om zo zijn moordzuchtige collega daarbinnen te stoppen. We weten ook dat er inmiddels een afscheidsbriefje is gevonden in het huis van Lubitz, waarin stond dat hij deze daad had gepleegd omdat hij relatieproblemen had. Kortom: we weten alles – maar dan ook echt alles – wat er precies op die fatale vlucht gebeurde.

Een jaar ná de ramp met MH17 weten we eigenlijk nog helemaal niets van wat er precies die dag gebeurde. We weten dat de Russen de hoofdschuldige zijn. We weten ook dat de door Rusland gesteunde separatisten een fatale fout hebben gemaakt. Ze dachten te maken te hebben met een gevechtsvliegtuig, maar bij aankomst op de plek waar het toestel was neergestort zagen ze pas dat het om een passagierstoestel ging. Maar dit zijn slechts aannames. Echt 100% zeker weten we dat niet. Want een jaar na de op één na grootste vliegtuigramp in de Nederlandse maar ook Europese luchtvraatgeschiedenis wijzen alle bewijzen in de richting van Rusland. Maar die zijn te trots om toe te geven dat hun landjepik gewoon gruwelijk uit de hand is gelopen. De twee zwarte dozen van het toestel zijn gevonden en beiden inmiddels onderzocht. Maar wat daar precies op stond, weten we niet. Ondertussen houdt ook de Nederlandse en Europese politiek de kaken stijf op elkaar. Europese regeringsleiders die het te druk hebben met de afmetingen van een Europese hamburger, de zuigkracht van een stofzuiger en het uitverkopen van de democratie middels TTIP en het drama rond Griekenland, hebben niet de ballen om tegen Rusland te zeggen dat ze nu moeten toegeven dat ze fout zaten. Als klapper uit de vuurpijl weigert de Onderzoeksraad voor de Veiligheid ook nog eens een dader aan te wijzen. Een vol jaar onderzoek naar wat er precies is gebeurd en wie de hoofdschuldigen zijn weten we nog helemaal niets. Door politiek gekonkel en grote energiebelangen hebben we geen idee wat er precies die middag is gebeurd met 298 mannen, vrouwen en kinderen die zaten opgesloten in een grote aluminium cocon, en die op het moment van de fatale klap geen kant op konden. 11 moorden in Parijs en de wereld staat op z'n kop. 298 moorden in de Oekraïne en de wereld gaat door met leven alsof er niets is gebeurd.

Het is een schande!